Mohammed
Verhaal door: Pleun Broekhuizen
Leeftijd: 9 jaar
Het begon allemaal bij Mohammed. Het zat hem niet lekker in zijn vel.
Op school werd hij veel met zijn geloof gepest, hij had geen gewoon geloof maar een erg streng geloof. Maar wat maakt het uit! Híj kon er toch niks aan doen.
Mohammed zat weer als gewoonlijk te dagdromen. Hij hoorde niet dat zijn vader de trap op kwam lopen. Zijn vader stampte de kamer binnen en zei met een woedende stem: “Kom nu naar beneden of er zal toch iets gebeuren!”
Mohammed merkte het toen pas en slofte naar benden. Hij rook heerlijk eten. Maar ze moesten bidden dus hij moest een kwartier lang wachten. Hij keek watertandend naar het eten. Toen ze eindelijk mochten gaan eten was het eten al koud. Toen was Mohammed er echt helemaal klaar mee. Hij zei dat hij niet meer wilde eten en dat hij ging slapen. Zijn vader werd woedend en zei dat Mohammed geen gevoel voor de God had. Mohammed schreeuwde: “dat is waar!”
En toen sloeg zijn vader.
Het werd wazig voor zijn ogen. Zijn vader sloeg nooit. Hij zag zijn moeder huilen en hij rende naar zijn kamer. Mohammed probeerde te gaan slapen maar het lukte hem echt niet. Na een lange tijd sliep hij in. Hij droomde dat de God hem wou doden en hij de God.
Maar de God was onsterfelijk. De God drukte het mes tegen zijn keel....op dat moment werd hij wakker. Mohammed haalde diep adem en ging zijn ontbijt klaar maken.
Vandaag hoefde hij niet te bidden want niemand was beneden.
Als hij naar school ging, liep hij altijd alleen. Nooit met vrienden, alleen met pestkoppen.
Hij werd vaak in elkaar geslagen maar de juf lette nooit op en zag het niet.
Steeds vaker had hij ruzie met zijn ouders. Die avond keken zijn ouders een film.
Het perfecte moment om te ontsnappen. Mohammed wilde weg. Alleen wat kleren en geld nam hij mee. Hij nam de trein en stapte ergens uit. Het plaatsje heette Assen.
Hij hoopte dat het een onbewoond eiland was. Lekker ver weg van mensen.
Hij liep door weilanden en zag grote villa’s en verlaten huisjes. Op een geven moment had erg honger en was hij ook wel een beetje moe. Hij liep nog een halfuur en belde toen aan bij een leuk boerderijtje.
Het was al laat.
Er deed een gezellige mevrouw open en ze keek wel een beetje verbaasd. Niet gek want je verwacht om elf uur geen jongen op je stoep.
Mohammed vroeg: “mag ik hier slapen?” op een bibberige toon. De gezellige mevrouw vond het meteen goed en liet hem binnen. Ze kookte lekker voor hem en maakte een logeerbed op. De volgende dag vroeg de gezellige dame waarom hij hier was. Mohammed loog en zei dat dit een schoolproject was. Hij leerde de dochter van de gezellige mevrouw goed kennen. Ze heette Sara en was even oud.
Ze speelde samen en deelden de tijd samen. Maar op een dag werd de gezellige mevrouw die trouwens Bettie heette wel een beetje ongerust.
Ze vroeg waar Mohammed woonde en hoe zijn school heette maar hij wou alleen zijn telefoonnummer zeggen.
Bettie zocht het mobiele nummer van Mohammed op en zag dat het huisnummer er ook bij stond. Ze belde het op en kreeg de ouders van Mohammed aan de telefoon. Zij vertelde wat er aan de hand was. De volgende dag werd Mohammed opgehaald.
Zijn moeder had wallen onder haar ogen en geen make up op. Ze waren heel blij om elkaar te zien. Zijn ouders trokken zich niets meer aan van de Goden.
En Mohammed logeert nog vaak bij Sara. Mohammed ging naar een andere school waar hij het heel gezellig had.
Einde
Leeftijd: 9 jaar
Het begon allemaal bij Mohammed. Het zat hem niet lekker in zijn vel.
Op school werd hij veel met zijn geloof gepest, hij had geen gewoon geloof maar een erg streng geloof. Maar wat maakt het uit! Híj kon er toch niks aan doen.
Mohammed zat weer als gewoonlijk te dagdromen. Hij hoorde niet dat zijn vader de trap op kwam lopen. Zijn vader stampte de kamer binnen en zei met een woedende stem: “Kom nu naar beneden of er zal toch iets gebeuren!”
Mohammed merkte het toen pas en slofte naar benden. Hij rook heerlijk eten. Maar ze moesten bidden dus hij moest een kwartier lang wachten. Hij keek watertandend naar het eten. Toen ze eindelijk mochten gaan eten was het eten al koud. Toen was Mohammed er echt helemaal klaar mee. Hij zei dat hij niet meer wilde eten en dat hij ging slapen. Zijn vader werd woedend en zei dat Mohammed geen gevoel voor de God had. Mohammed schreeuwde: “dat is waar!”
En toen sloeg zijn vader.
Het werd wazig voor zijn ogen. Zijn vader sloeg nooit. Hij zag zijn moeder huilen en hij rende naar zijn kamer. Mohammed probeerde te gaan slapen maar het lukte hem echt niet. Na een lange tijd sliep hij in. Hij droomde dat de God hem wou doden en hij de God.
Maar de God was onsterfelijk. De God drukte het mes tegen zijn keel....op dat moment werd hij wakker. Mohammed haalde diep adem en ging zijn ontbijt klaar maken.
Vandaag hoefde hij niet te bidden want niemand was beneden.
Als hij naar school ging, liep hij altijd alleen. Nooit met vrienden, alleen met pestkoppen.
Hij werd vaak in elkaar geslagen maar de juf lette nooit op en zag het niet.
Steeds vaker had hij ruzie met zijn ouders. Die avond keken zijn ouders een film.
Het perfecte moment om te ontsnappen. Mohammed wilde weg. Alleen wat kleren en geld nam hij mee. Hij nam de trein en stapte ergens uit. Het plaatsje heette Assen.
Hij hoopte dat het een onbewoond eiland was. Lekker ver weg van mensen.
Hij liep door weilanden en zag grote villa’s en verlaten huisjes. Op een geven moment had erg honger en was hij ook wel een beetje moe. Hij liep nog een halfuur en belde toen aan bij een leuk boerderijtje.
Het was al laat.
Er deed een gezellige mevrouw open en ze keek wel een beetje verbaasd. Niet gek want je verwacht om elf uur geen jongen op je stoep.
Mohammed vroeg: “mag ik hier slapen?” op een bibberige toon. De gezellige mevrouw vond het meteen goed en liet hem binnen. Ze kookte lekker voor hem en maakte een logeerbed op. De volgende dag vroeg de gezellige dame waarom hij hier was. Mohammed loog en zei dat dit een schoolproject was. Hij leerde de dochter van de gezellige mevrouw goed kennen. Ze heette Sara en was even oud.
Ze speelde samen en deelden de tijd samen. Maar op een dag werd de gezellige mevrouw die trouwens Bettie heette wel een beetje ongerust.
Ze vroeg waar Mohammed woonde en hoe zijn school heette maar hij wou alleen zijn telefoonnummer zeggen.
Bettie zocht het mobiele nummer van Mohammed op en zag dat het huisnummer er ook bij stond. Ze belde het op en kreeg de ouders van Mohammed aan de telefoon. Zij vertelde wat er aan de hand was. De volgende dag werd Mohammed opgehaald.
Zijn moeder had wallen onder haar ogen en geen make up op. Ze waren heel blij om elkaar te zien. Zijn ouders trokken zich niets meer aan van de Goden.
En Mohammed logeert nog vaak bij Sara. Mohammed ging naar een andere school waar hij het heel gezellig had.
Einde
